Takamatsu en Okinawa

Dit is ‘m dan. M’n allerlaatste blog vanuit Japan. Er zijn tegen mijn verwachting in nogal wat dingen gebeurd sinds m’n laatste blog. Allereerst natuurlijk de aardbeving. Hartelijk dank voor alle zorgen en ongeruste berichtjes die ik uit Nederland heb ontvangen. Omdat vanuit Nederland en van mijn twee begeleidend professoren (één in Nederland en één in Japan) het dringende advies kwam om Tokyo te verlaten vanwege het dreigende nucleaire gevaar zijn we voor een week naar Takamatsu gegaan. Takamatsu ligt op Shikoku, één van de vier grote eilanden van Japan. We konden daar slapen in een tweede huis van een collega en verder werken op een andere vestiging van AIST. Er wonen ongeveer 300.000 mensen in Takamatsu maar er is helaas geen klap te beleven. Toch hebben we ons die week wel vermaakt met voetbal, een bezoek aan een mooie Japanse tuin(klinkt suf, was het ook) en golf.

Hoewel de situatie bij Fukushima 1 niet echt verbeterd was zijn we toch weer terug gegaan naar Tokyo. Eigenlijk vooral uit praktische redenen maar ook omdat het in onze ogen veilig was in Tokyo. We konden gewoon weer onze boodschappen doen in de supermarkt en echt last van het feit dat er minder treinen rijden hebben we nooit gehad. Wel is er nu het energie probleem, niet alleen in Tokyo, maar in heel Japan. Waar ik ongelooflijk respect voor heb is de manier waarop alle Japanners hun steentje willen bijdragen aan dat probleem. De lampen in de koeling van de supermarkt waren bijvoorbeeld uitgezet en veel roltrappen op stations stonden stil. Wat natuurlijk het meeste opvalt is de billboards en reclame neon dat uit is gezet. Neem bijvoorbeeld Shibuya-crossing, een bekende grote kruising in Tokyo, waar normaal 24 uur het licht van de neon reclame, grote videoschermen en billboards vanuit alle kanten op de kruising schijnt. Nu was het gewoon donker. Best gek, maar waarschijnlijk zal dat de komende tijd nog wel zo blijven totdat het probleem is opgelost.

De reden dat ik niet meteen naar Nederland ben gegaan maar eerst naar Takamatsu is natuurlijk mijn geplande trip naar Okinawa. Okinawa is een subtropisch eiland ongeveer 500km onder Japan. Ik heb één matige en één slechte dag gehad met regen maar verder was het steeds rond de 22 graden en een strak blauwe hemel. Eén van de dingen die ik daar heb gedaan was walvissen spotten. ’s Ochtends vroeg met de boot weg en camera is de aanslag. Echt onwijs gaaf om die beesten een keer in het echt en van dichtbij te zien. Op sommige moment kwamen ze wel op zo’n 5 meter van de boot naar boven. Leuk om een keer gedaan te hebben.

Wat ik verder veel gedaan heb is snorkelen. Rond Okinawa heb je een paar prachtige snorkel en duik plekken die goed te bereiken zijn vanaf het vaste land. Het water is daar ongelooglijk helder en langs de kust hebben ze prachtige koraalriffen en vissen in alle kleuren en maten die je normaal alleen in een tropisch aquarium vindt. Zeesterren, slangen, zee-egels, vissen van pimpelpaars tot knalgeel, fancy schelpdieren, een sidderaal.. ik heb het allemaal gezien, ik kon er gewoon tussendoor zwemmen, echt fantastisch.

Twee keer heb ik een ferry genomen naar nabij gelegen eilanden, Tokashiki en Zamami. De eerste in m’n eentje en de tweede met een Zwitser en een Japanse die ik in m’n hostel had ontmoet. Twee prachtige relatief kleine eilandjes waar ik onder andere wederom ben gaan snorkelen. Op Zamami werden we op een gegeven moment door een jongen aangesproken of we zijn ‘stand-up paddle boards’ (een soort surfplank waar je op staat en een roeispaan gebruikt om vooruit te komen) wilden gebruiken zodat hij foto’s kon nemen en die op zijn website kon plaatsen die hij deze zomer wilde gaan openen. In ruil daarvoor liet hij ons alle goede snorkelspots rond het eiland zien en bracht hij ons naar een paar geweldig mooie onbewoonde eilandjes toe. Best wel een unieke kans om een keer door een ‘local’ te worden rondgeleid. Al met al heb ik het hier super naar m’n gehad. Als ik deze blog aan het typen ben heb ik nog één dag op Okinawa te gaan, dat wordt waarschijnlijk een dagje strand voordat ik ’s avonds m’n vlucht terug naar Tokyo heb.

Op deze manier wil ik jullie allemaal onwijs bedanken voor het lezen van mijn blogs en voor alle leuke reacties. Ik vond het leuk jullie op deze manier op de hoogte te houden van wat ik hier allemaal in Japan uit heb gespookt, ik hoop dat jullie het ook leuk vonden. Ik heb hier echt een onvergetelijke tijd gehad. Bedankt en wie weet tot ziens!