Feestdagen, Sumo en Yamaha
Door: Emiel
Blijf op de hoogte en volg Emiel
22 Januari 2011 | Japan, Tokio
Ik kreeg van de week een berichtje van waarbenjij.nu of ik eigenlijk nog wel in Japan zat omdat ik al zo’n lange tijd niets van me had laten horen. Nou ik begreep de hint en ben weer eens achter m’n laptop gekropen. Voor ik vertel wat ik hier allemaal heb uitgespookt wil ik jullie nogmaals bedanken voor al de berichtjes die jullie achterlaten. Dat waardeer ik heel erg en ik lees ze dan ook altijd met plezier!
Hoewel het al bijna februari is is het misschien wel leuk om te vertellen hoe ik de feestdagen hier heb doorgebracht. Dit jaar was voor mij eigenlijk de eerste keer kerst en oudejaarsavond zonder vrienden en familie dus ik was erg benieuwd hoe ik het zou vinden. Allereerst kerst. Eigenlijk staat heel december hier in het teken van kerst. De versieringen en lichtjes op straat en de (Japanse versies van de) o zo bekende kerstliedjes hebben ze hier al weken van te voren, niets anders dan in Nederland dus eigenlijk. Maar vergeleken met Nederland wordt het hier toch wat minder uitbundig gevierd, wat niet wil zeggen dat we geen leuke kerst hebben gehad. Integendeel. Voor kerstavond hadden Valerie, Thijs en ik een (als je het mij vraagt) heerlijk kerstmaal klaargemaakt voor ons zessen. We konden terecht in een zaaltje bij Valerie haar lodge, want geen van onze kamers is natuurlijk geschikt om met zes man te gaan eten. Na het eten en het welbekende (sinterklaas) dobbelspel met cadeautjes zijn we in Roppongi uitgegaan, waar de kerstsfeer er goed inzat met hier en daar een Japanner met kerstmuts/kerstoutfit. De dag erna eigenlijk hetzelfde liedje alleen hebben we nu gegeten in een Izakaya, een typisch Japans restaurant waar je allemaal kleine hapjes bestelt en die met z’n alle deelt. Wederom een erg geslaagde avond. Dan oudejaarsdag. Om toch een beetje het Hollandse gevoel erin te houden hebben we heerlijk oliebollen gebakken op ons dak (binnen zou het teveel gaan stinken). Met een dikke jas, de muziekversterker van Chris en een voorraad drank hebben we er met z’n vijven (Chris was met z’n ouders ergens anders in Tokyo) een top oudejaarsdag van gemaakt op ons eigen dak. ’s Avond gingen we naar een groot ‘countdownplein’ bij een tempel vlakbij de Tokyo Tower waar een groot aantal mensen naartoe was gekomen om het nieuwe jaar in te luiden. Wij met z’n alle aftellen naar 2011, de vooraf uitgedeelde ballonnen de lucht in en iedereen juichen.. erg leuk allemaal, maar ik miste toch echt iets.. vuurwerk! Helemaal niets. In heel Tokyo wordt op oudejaarsavond dus geen vuurwerk afgestoken. Voor ik naar Japan ging had ik hier toch wel iets meer van verwacht, maar later wisten we eigenlijk al dat de jaarwisseling hier vooral een religieuze betekenis heeft. De eerste dagen van januari gaan er dan ook duizenden mensen langs bij een tempel of shrine om voor een goed jaar te bidden. Hoewel ik de feestdagen hier echt fantastisch vond moet ik wel zeggen dat het best een beetje gek was om ze door te brengen zonder vrienden en familie.
Wat is er nou typischer Japans dan sumoworstelen? Misschien is het nú niet meer zo, maar vroeger was dit één van de populairste sporten in Japan. Kortom, wij moesten natuurlijk een sumowedstrijd bezoeken. Per jaar worden er zes grote toernooien van elk 15 dagen georganiseerd waarvan drie in Tokyo en waarvan de eerste in januari. De wedstrijden worden gehouden in een soort arena en wij hadden kaartjes gekocht voor ergens bovenin op de tweede ring. Niet de beste plaatsen maar we konden het gelukkig prima zien. Echt wel heel gaaf om een keertje meegemaakt te hebben zeg. Elke wedstrijd wordt vooraf gegaan door een soort ceremonie. De twee worstelaars gaan dan een beetje met hun handen klappen en met hun benen stampen, eerst links dan rechts, je kent ’t wel. Elke keer hetzelfde ritueel wat ongeveer een minuut of 4 duurt. Dan de wedstrijd. De worstelaars die tegenover elkaar staan en wijdbeens voorover buigen en elkaar vervolgens in de haren vliegen. Wat een geweld zeg! Twee van die dikzakken die op elkaar afstormen, soms met de koppen tegen elkaar en duwen maar met die zware lijven. Het publiek dat erachter gaat staan, best wel gaaf. Soms was het binnen 10 seconden al klaar maar soms duurde het een stuk langer en was het best wel spannend. Al met al best vet om een keer meegemaakt te hebben.
Afgelopen vrijdag hebben we een bezoek gebracht aan de Yamaha Motors fabriek in Iwata, een stadje zo’n 200km zuidwest van Tokyo. Na een rit van ongeveer 2 uur met de Shinkansen en een lokale trein kwamen we aan bij de fabriek. Misschien wel een leuk detail, toen we daar aankwamen hingen er twee vlaggen; een Japanse en een Nederlands, ze hadden dus aan ons gedacht. Eerst werden we naar een soort klein Yamaha museum gebracht met onder andere allerlei motoren, van het eerste model uit 1955 tot de laatste modellen uit 2011. Vervolgens kregen we met z’n zessen een tour langs de assemblagelijnen van de fabriek. Werktuigbouwers als wij zijn vonden dat natuurlijk fantastisch, we konden alles zien en mochten overal bij, helaas mochten we geen foto’s nemen. Best wel gaaf om zo’n motor stap voor stap opgebouwd zien worden. Maar het hele assemblageproces wordt volledig met de hand uitgevoerd, er komt geen robot aan te pas. Eigenlijk alleen de aanvoer van onderdelen is geautomatiseerd. Na een prima lunch hadden we ’s middags de mogelijkheid om met een aantal Yamaha ingenieurs te praten, wat ik misschien nog wel het vetste van de hele dag vond. Ik bedoel, wat zij doen is iets waar ik uiteindelijk ook voor opgeleid word en we konden even technisch inhoudelijk over die motors praten, iets wat bij een normale rondleiding vaak niet kan.
Dan rest mij jullie nog één ding te melden, en dat is dat de Casio commercial online staat. Zoals ik jullie in m’n vorige blog had verteld speel ik daarin mee en afgelopen maand is het filmpje vertoond op de CES beurs in Las Vegas. Eigenlijk wel gek om het resultaat en jezelf zo te zien maar wel echt heel leuk, hoewel ze er als je het mij vraagt wel wat shots uit hadden kunnen laten. Maargoed, voor de geïnteresseerden, kopieer het volgende adres in je adresbalk: http://pressroom.exilim.casio.com/videos/permalink/28/tryx-demo-reel
Hoewel het al bijna februari is is het misschien wel leuk om te vertellen hoe ik de feestdagen hier heb doorgebracht. Dit jaar was voor mij eigenlijk de eerste keer kerst en oudejaarsavond zonder vrienden en familie dus ik was erg benieuwd hoe ik het zou vinden. Allereerst kerst. Eigenlijk staat heel december hier in het teken van kerst. De versieringen en lichtjes op straat en de (Japanse versies van de) o zo bekende kerstliedjes hebben ze hier al weken van te voren, niets anders dan in Nederland dus eigenlijk. Maar vergeleken met Nederland wordt het hier toch wat minder uitbundig gevierd, wat niet wil zeggen dat we geen leuke kerst hebben gehad. Integendeel. Voor kerstavond hadden Valerie, Thijs en ik een (als je het mij vraagt) heerlijk kerstmaal klaargemaakt voor ons zessen. We konden terecht in een zaaltje bij Valerie haar lodge, want geen van onze kamers is natuurlijk geschikt om met zes man te gaan eten. Na het eten en het welbekende (sinterklaas) dobbelspel met cadeautjes zijn we in Roppongi uitgegaan, waar de kerstsfeer er goed inzat met hier en daar een Japanner met kerstmuts/kerstoutfit. De dag erna eigenlijk hetzelfde liedje alleen hebben we nu gegeten in een Izakaya, een typisch Japans restaurant waar je allemaal kleine hapjes bestelt en die met z’n alle deelt. Wederom een erg geslaagde avond. Dan oudejaarsdag. Om toch een beetje het Hollandse gevoel erin te houden hebben we heerlijk oliebollen gebakken op ons dak (binnen zou het teveel gaan stinken). Met een dikke jas, de muziekversterker van Chris en een voorraad drank hebben we er met z’n vijven (Chris was met z’n ouders ergens anders in Tokyo) een top oudejaarsdag van gemaakt op ons eigen dak. ’s Avond gingen we naar een groot ‘countdownplein’ bij een tempel vlakbij de Tokyo Tower waar een groot aantal mensen naartoe was gekomen om het nieuwe jaar in te luiden. Wij met z’n alle aftellen naar 2011, de vooraf uitgedeelde ballonnen de lucht in en iedereen juichen.. erg leuk allemaal, maar ik miste toch echt iets.. vuurwerk! Helemaal niets. In heel Tokyo wordt op oudejaarsavond dus geen vuurwerk afgestoken. Voor ik naar Japan ging had ik hier toch wel iets meer van verwacht, maar later wisten we eigenlijk al dat de jaarwisseling hier vooral een religieuze betekenis heeft. De eerste dagen van januari gaan er dan ook duizenden mensen langs bij een tempel of shrine om voor een goed jaar te bidden. Hoewel ik de feestdagen hier echt fantastisch vond moet ik wel zeggen dat het best een beetje gek was om ze door te brengen zonder vrienden en familie.
Wat is er nou typischer Japans dan sumoworstelen? Misschien is het nú niet meer zo, maar vroeger was dit één van de populairste sporten in Japan. Kortom, wij moesten natuurlijk een sumowedstrijd bezoeken. Per jaar worden er zes grote toernooien van elk 15 dagen georganiseerd waarvan drie in Tokyo en waarvan de eerste in januari. De wedstrijden worden gehouden in een soort arena en wij hadden kaartjes gekocht voor ergens bovenin op de tweede ring. Niet de beste plaatsen maar we konden het gelukkig prima zien. Echt wel heel gaaf om een keertje meegemaakt te hebben zeg. Elke wedstrijd wordt vooraf gegaan door een soort ceremonie. De twee worstelaars gaan dan een beetje met hun handen klappen en met hun benen stampen, eerst links dan rechts, je kent ’t wel. Elke keer hetzelfde ritueel wat ongeveer een minuut of 4 duurt. Dan de wedstrijd. De worstelaars die tegenover elkaar staan en wijdbeens voorover buigen en elkaar vervolgens in de haren vliegen. Wat een geweld zeg! Twee van die dikzakken die op elkaar afstormen, soms met de koppen tegen elkaar en duwen maar met die zware lijven. Het publiek dat erachter gaat staan, best wel gaaf. Soms was het binnen 10 seconden al klaar maar soms duurde het een stuk langer en was het best wel spannend. Al met al best vet om een keer meegemaakt te hebben.
Afgelopen vrijdag hebben we een bezoek gebracht aan de Yamaha Motors fabriek in Iwata, een stadje zo’n 200km zuidwest van Tokyo. Na een rit van ongeveer 2 uur met de Shinkansen en een lokale trein kwamen we aan bij de fabriek. Misschien wel een leuk detail, toen we daar aankwamen hingen er twee vlaggen; een Japanse en een Nederlands, ze hadden dus aan ons gedacht. Eerst werden we naar een soort klein Yamaha museum gebracht met onder andere allerlei motoren, van het eerste model uit 1955 tot de laatste modellen uit 2011. Vervolgens kregen we met z’n zessen een tour langs de assemblagelijnen van de fabriek. Werktuigbouwers als wij zijn vonden dat natuurlijk fantastisch, we konden alles zien en mochten overal bij, helaas mochten we geen foto’s nemen. Best wel gaaf om zo’n motor stap voor stap opgebouwd zien worden. Maar het hele assemblageproces wordt volledig met de hand uitgevoerd, er komt geen robot aan te pas. Eigenlijk alleen de aanvoer van onderdelen is geautomatiseerd. Na een prima lunch hadden we ’s middags de mogelijkheid om met een aantal Yamaha ingenieurs te praten, wat ik misschien nog wel het vetste van de hele dag vond. Ik bedoel, wat zij doen is iets waar ik uiteindelijk ook voor opgeleid word en we konden even technisch inhoudelijk over die motors praten, iets wat bij een normale rondleiding vaak niet kan.
Dan rest mij jullie nog één ding te melden, en dat is dat de Casio commercial online staat. Zoals ik jullie in m’n vorige blog had verteld speel ik daarin mee en afgelopen maand is het filmpje vertoond op de CES beurs in Las Vegas. Eigenlijk wel gek om het resultaat en jezelf zo te zien maar wel echt heel leuk, hoewel ze er als je het mij vraagt wel wat shots uit hadden kunnen laten. Maargoed, voor de geïnteresseerden, kopieer het volgende adres in je adresbalk: http://pressroom.exilim.casio.com/videos/permalink/28/tryx-demo-reel
-
22 Januari 2011 - 11:04
Nas:
Jo!! model-acteur Barten!!!
die Française is sowiezo met je aan het flirten ;)!!!
hahaha te mooi dat filmpje! en ik zie dat je je gitaar skills ook niet verleerd bent!
Hou je taai, en misschien komen we wel met Ard ff langs tokyo van de zomer als je er nog zit!! -
22 Januari 2011 - 13:57
Lotte:
Hee lieve Emiel,
Werd inderdaad weer hoog tijd voor een reisverslag! Klinkt weer goed allemaal... Kan nu op mijn telefoon het filmpje zo snel niet bekijken, maar daar ben ik nog het meest benieuwd naar haha!! Ik zal binnenkort ook weer achter de laptop kruipen om jou op de hoogte te brengen van de gebeurtenissen hier ;). Liefs xx Lotte -
22 Januari 2011 - 22:09
Ard:
Jo emiel, lekker bezig in die reclame. Je kijkt helemaal vrolijk en alles:P sterk stukje ook hierboven, zelfs woordgrapjes erin: "Al met al best VET om een keer meegemaakt te hebben.". Ja hoor hij vond het het sumoworstelen vet, haha.
Zit je in tokyo met oud&nieuw, verwacht je vuurwerk... krijg je niks, toch wel een beetje sneu. Mooie verhalen weer! x -
23 Januari 2011 - 19:25
Twan:
he emiel ik heb net ff je laatste verslag gelezen ziet er goed uit allemaal. volgens mij heb je het reuze naar je zin daar. :D groete van je buure -
24 Januari 2011 - 18:22
Paul:
Werd idd weer eens tijd voor een verslag man! Goed om te horen dat alles nog naar wens is.
En dat filmpje is echt briljant, je hebt talent ;) -
24 Januari 2011 - 18:47
Piet En Nel:
Hoi Kerel,
onwijs leuk om je verhaal weer te lezen,zag dat je over 42 dagen al weer terug komt,of teken je nog bij???? Piet is overgens nieuwsgierig of je ook nog naar de Honda fabriek gaat?? Nou man geniet ze nog even verder !!! dikkkee kuss en tot gauw maar weer doei. -
27 Januari 2011 - 09:38
Illy:
Lieve Emiel!
Het was inderdaad weer tijd voor een verslagje! Ik miste je verhalen! Thanks nog voor je krabbel laatst; super leuk! Ik vind het echt zo fijn dat je ons een beetje op de hoogte houdt! Want we missen je hier nog wel hoor!
Super koel dat je naar Yamaha (schrijf je dat zo) ging! En Sumo-worstelen .. haha TE grappig, ik wist niet dat het zulke rituelen waren! Wel tof dat je dat nu ook gezien hebt; hoort er idd wel een beetje bij!
En de CASIO-commercial; briljant! Vooral dat stukje dat jullie verbaasd moeten zijn over dat mooie ding;), leuk men! Echt cool!
xxx en tot het volgende verslag/krabbel, xxx ilse. -
29 Januari 2011 - 23:04
Len:
Hoi Emiel!!
Heb het me vaak afgevraagd of dat sumoworstelen nou een grapje was of niet. Heb altijd het idee gehad dat die sport voor de dikkertjes was en dat het daarom dus niet zo veel voorstelt. Maar heb het dus mooi bij het verkeerde eindje gehad! Tof dat je naar zo'n wedstrijd bent geweesdt, echt wel een must-see dus!
En dat filmpje echt, super cool. Het voelt nu net alsof ik een beroemde vriend heb ;-) Ziet er goed uit Emiel!
Nu nog de laatste loodjes daar denk ik?! Heel veel plezier en succes nog even Emiel!
Dikke kus, Lenneke -
29 Januari 2011 - 23:07
Len:
hahha Geweesdt met dt -
02 Februari 2011 - 08:54
Tim Z:
Emiel,
Ziet er egt goed uit man, die acteer prestaties van je!! ;) Je verslagen zijn ook super om te lezen, wat een ervaringen!
En over een maandje weer terug?? of zit er nog wat verlenging aan te komen..
Geniet er nog van zolang het duurt, en het word weer tijd voor een potje fm bij bas thuis :P!! -
11 Februari 2011 - 18:56
Piet En Nel:
heeeyyy Kerel,
Weet je het al ,over 3 weken en 3 dagen thuis,of plak je er nog wat aan???? zijn nieuwsgierig!!!
dikke van ons je oom en tantetje. -
15 Februari 2011 - 14:18
Peps Mamsie:
Hallo Emiel,
Leuk dat jij nog als enige wat schrijft. Als thuisblijvers absorberen we alles wat maar iets met Japan en met jullie te maken heeft. Jullie hebben nu alweer een heerlijke skivakantie achter de rug, waarvan ik een prachtige blote billen foto heb gezien, ha, ha. Zoals je merkt moeten jullie wel oppassen naar wie je foto´s stuurd, want je weet nooit waar die na enige omzwervingen eindigen!!! Bis in Deutschland sogar.
Grüße Carla Cox -
18 Februari 2011 - 20:35
Piet En Nel:
hoi lieve Emiel,
daar zijn we weer !!
goed hoor dat je er nog wat aan plakt ,je bent er nu toch,dat scheelt je weer een nieuwe reis,lekker nog wat stage en een fijne week vakantie,
Paps en mams zijn inmiddels ook weg gevlogen, doen ze goed, lekker genieten van elkaar,hoop dat ze super mooi weer hebben.
Jij nog fijneweken ,en we hopen je snel weer te zien met je japannse haar kapsel ha aha,
liefs en dikke kuss oom piet en tante nel -
23 Februari 2011 - 14:25
Bassie:
Barten!!
Wat een bruut filmpje:p Beetje aan et sjanse met dat meissie;)
Heb al een tijdje niks van me laten horen, dus ik dacht, laat ik zijn verslagen eens ff lezen! En volgens mij heb je het zonovergoten geweldig mooie middenmeer (in de zomer dan) nog niet echt gemist!;) Ben nu wel benieuwd wanneer je terugkomt, maar je verjaardag ga je niet redden zeker?
Volg je het voetbal nog een beetje daar? Na de winterstop is het geweld weer begonnen, en het is eigenlijk best spannend bovenin! PSV, Twente en Ajax zijn met zn 3e op jacht naar de titel, en moet zeggen dat ik nog niet weet waar ik mn geld op zou zetten. Feyenoord staat nog altijd lekker laag, weinig last van:p
Nou, ik heb me nu aangemeld met mn email, dus je volgende verslag zal ik meteen lezen:D Ben benieuwd!! Veel plezier de komende tijd!! En doe geen dingen die ik ook niet zou doen he;)
Gr, Bas -
06 Maart 2011 - 19:21
Piet En Nel:
Heey man,
Hadden vanmorgen een super gezellig ,koffie en borreltje bij jan en Annie,met alle bartentjes,en hoorde dat je morgen gaat verhuizen.
Kom je natuurlijk even helpen.
Hoe laat zal ik erzijn??????
zet de koffie maar vast klaar.
dikke kusssss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
