Feestdagen, Sumo en Yamaha

Ik kreeg van de week een berichtje van waarbenjij.nu of ik eigenlijk nog wel in Japan zat omdat ik al zo’n lange tijd niets van me had laten horen. Nou ik begreep de hint en ben weer eens achter m’n laptop gekropen. Voor ik vertel wat ik hier allemaal heb uitgespookt wil ik jullie nogmaals bedanken voor al de berichtjes die jullie achterlaten. Dat waardeer ik heel erg en ik lees ze dan ook altijd met plezier!

Hoewel het al bijna februari is is het misschien wel leuk om te vertellen hoe ik de feestdagen hier heb doorgebracht. Dit jaar was voor mij eigenlijk de eerste keer kerst en oudejaarsavond zonder vrienden en familie dus ik was erg benieuwd hoe ik het zou vinden. Allereerst kerst. Eigenlijk staat heel december hier in het teken van kerst. De versieringen en lichtjes op straat en de (Japanse versies van de) o zo bekende kerstliedjes hebben ze hier al weken van te voren, niets anders dan in Nederland dus eigenlijk. Maar vergeleken met Nederland wordt het hier toch wat minder uitbundig gevierd, wat niet wil zeggen dat we geen leuke kerst hebben gehad. Integendeel. Voor kerstavond hadden Valerie, Thijs en ik een (als je het mij vraagt) heerlijk kerstmaal klaargemaakt voor ons zessen. We konden terecht in een zaaltje bij Valerie haar lodge, want geen van onze kamers is natuurlijk geschikt om met zes man te gaan eten. Na het eten en het welbekende (sinterklaas) dobbelspel met cadeautjes zijn we in Roppongi uitgegaan, waar de kerstsfeer er goed inzat met hier en daar een Japanner met kerstmuts/kerstoutfit. De dag erna eigenlijk hetzelfde liedje alleen hebben we nu gegeten in een Izakaya, een typisch Japans restaurant waar je allemaal kleine hapjes bestelt en die met z’n alle deelt. Wederom een erg geslaagde avond. Dan oudejaarsdag. Om toch een beetje het Hollandse gevoel erin te houden hebben we heerlijk oliebollen gebakken op ons dak (binnen zou het teveel gaan stinken). Met een dikke jas, de muziekversterker van Chris en een voorraad drank hebben we er met z’n vijven (Chris was met z’n ouders ergens anders in Tokyo) een top oudejaarsdag van gemaakt op ons eigen dak. ’s Avond gingen we naar een groot ‘countdownplein’ bij een tempel vlakbij de Tokyo Tower waar een groot aantal mensen naartoe was gekomen om het nieuwe jaar in te luiden. Wij met z’n alle aftellen naar 2011, de vooraf uitgedeelde ballonnen de lucht in en iedereen juichen.. erg leuk allemaal, maar ik miste toch echt iets.. vuurwerk! Helemaal niets. In heel Tokyo wordt op oudejaarsavond dus geen vuurwerk afgestoken. Voor ik naar Japan ging had ik hier toch wel iets meer van verwacht, maar later wisten we eigenlijk al dat de jaarwisseling hier vooral een religieuze betekenis heeft. De eerste dagen van januari gaan er dan ook duizenden mensen langs bij een tempel of shrine om voor een goed jaar te bidden. Hoewel ik de feestdagen hier echt fantastisch vond moet ik wel zeggen dat het best een beetje gek was om ze door te brengen zonder vrienden en familie.

Wat is er nou typischer Japans dan sumoworstelen? Misschien is het nú niet meer zo, maar vroeger was dit één van de populairste sporten in Japan. Kortom, wij moesten natuurlijk een sumowedstrijd bezoeken. Per jaar worden er zes grote toernooien van elk 15 dagen georganiseerd waarvan drie in Tokyo en waarvan de eerste in januari. De wedstrijden worden gehouden in een soort arena en wij hadden kaartjes gekocht voor ergens bovenin op de tweede ring. Niet de beste plaatsen maar we konden het gelukkig prima zien. Echt wel heel gaaf om een keertje meegemaakt te hebben zeg. Elke wedstrijd wordt vooraf gegaan door een soort ceremonie. De twee worstelaars gaan dan een beetje met hun handen klappen en met hun benen stampen, eerst links dan rechts, je kent ’t wel. Elke keer hetzelfde ritueel wat ongeveer een minuut of 4 duurt. Dan de wedstrijd. De worstelaars die tegenover elkaar staan en wijdbeens voorover buigen en elkaar vervolgens in de haren vliegen. Wat een geweld zeg! Twee van die dikzakken die op elkaar afstormen, soms met de koppen tegen elkaar en duwen maar met die zware lijven. Het publiek dat erachter gaat staan, best wel gaaf. Soms was het binnen 10 seconden al klaar maar soms duurde het een stuk langer en was het best wel spannend. Al met al best vet om een keer meegemaakt te hebben.

Afgelopen vrijdag hebben we een bezoek gebracht aan de Yamaha Motors fabriek in Iwata, een stadje zo’n 200km zuidwest van Tokyo. Na een rit van ongeveer 2 uur met de Shinkansen en een lokale trein kwamen we aan bij de fabriek. Misschien wel een leuk detail, toen we daar aankwamen hingen er twee vlaggen; een Japanse en een Nederlands, ze hadden dus aan ons gedacht. Eerst werden we naar een soort klein Yamaha museum gebracht met onder andere allerlei motoren, van het eerste model uit 1955 tot de laatste modellen uit 2011. Vervolgens kregen we met z’n zessen een tour langs de assemblagelijnen van de fabriek. Werktuigbouwers als wij zijn vonden dat natuurlijk fantastisch, we konden alles zien en mochten overal bij, helaas mochten we geen foto’s nemen. Best wel gaaf om zo’n motor stap voor stap opgebouwd zien worden. Maar het hele assemblageproces wordt volledig met de hand uitgevoerd, er komt geen robot aan te pas. Eigenlijk alleen de aanvoer van onderdelen is geautomatiseerd. Na een prima lunch hadden we ’s middags de mogelijkheid om met een aantal Yamaha ingenieurs te praten, wat ik misschien nog wel het vetste van de hele dag vond. Ik bedoel, wat zij doen is iets waar ik uiteindelijk ook voor opgeleid word en we konden even technisch inhoudelijk over die motors praten, iets wat bij een normale rondleiding vaak niet kan.

Dan rest mij jullie nog één ding te melden, en dat is dat de Casio commercial online staat. Zoals ik jullie in m’n vorige blog had verteld speel ik daarin mee en afgelopen maand is het filmpje vertoond op de CES beurs in Las Vegas. Eigenlijk wel gek om het resultaat en jezelf zo te zien maar wel echt heel leuk, hoewel ze er als je het mij vraagt wel wat shots uit hadden kunnen laten. Maargoed, voor de geïnteresseerden, kopieer het volgende adres in je adresbalk: http://pressroom.exilim.casio.com/videos/permalink/28/tryx-demo-reel