Dubai

Allereerst: Het gaat prima met me, Dubai was top en ik ben veilig geland in Tokyo.
Maar hier is ie dan: m'n eerste reisverslag. Deze staat geheel in het teken van mijn 3 dagen in Dubai.

Na een zeer comfortabele vlucht richting de Verenigde Arabische Emiraten merkten we pas echt dat we in het midden-oosten waren toen we Dubai Airport uitliepen. Het is daar namelijk om 2 uur ’s nachts ruim 32 graden. Gelukkig hebben alle openbare gebouwen daar airconditioning want overdag werd het minimaal 40 graden. De eerste dag hebben we nog veel gelopen maar daarna namen we vooral overdag de taxi om Dubai te bekijken. Maar wat is dat een onwijs gave stad! Enorme gebouwen, shopping malls, hotels en hele dikke auto’s. Ik heb er echt m’n ogen uitgekeken. Vooral ’s avonds, als de zon een tijdje onder is, is Dubai echt een fantastische stad. Alles natuurlijk super nieuw, in sommige gebieden waren ze zelfs nog aan het bouwen.
De Bujr Khalifa, het hoogste gebouw van de wereld, is een van de vele opvallende gebouwen. Eigenlijk in heel Dubai is deze toren met een lengte van 828 meter te zien. Ik heb in m’n leven nog niet zo heel veel wolkenkrabbers gezien dus ik was redelijk onder de indruk van deze jongen. Dat we naar binnen mochten was natuurlijk helemaal fantastisch. Hoewel we maar tot ruim over de helft mochten was het toch een geweldig uitzicht. Groot nadeel is het zand/smog dat daar in de lucht zweeft waardoor het lastig was duidelijke foto’s te nemen. Met een enorme shopping mall (volgens mij weer de grootste van de wereld) en een schitterende fonteinenshow er vlak naast hebben we ons daar een avondje prima vermaakt.
Een van de hoogtepunten vond ik de tweede avond/nacht. We zijn toen een Duitser tegen gekomen die ons tipte over een leuk feestje op het strand. We hebben toen tegen middennacht, met onze lange broek aan (dat was verplicht), een taxi gepakt en zijn naar een van de hotels aan de kust gereden. Daarachter was de wel bekende ‘Barista Party’. Een soort discotheek/strandtent met allemaal kleine zaaltjes op drie verdiepingen met daar aanvast strand met een beachparty. Het strand met aan de ene kant de zee (is wel vaker zo met een strand) en aan de andere kant een zootje wolkenkrabbers was hier en daar gevuld met een paar zitbanken en zitzakken om te kunnen chillen en DJ met podium aan de hoofdkant. De hele toco bij elkaar was er ruimte voor meer dan 3000 man en we hebben daar echt een fantastische avond gehad!
De laatste dag hadden we in mijn ogen nog een mooie afsluiter. We zijn toen met z’n drieën één van bladeren van de palm opgelopen (weet je wel, dat enorme gevaarte van opgespoten zand in de zee). Dit gedeelte van de palm is normaal gesproken niet toegankelijk voor toeristen maar het is ons gelukt om daar langs het strand te lopen met al die enorme villa’s daar direct aanvast gelegen. Elke zelfrespecterende, goed geboerde zakenman die het net niet kan veroorloven om een stukje kunstmatig eiland van Dubai’s ‘wereld’ te kopen, heeft hier zijn vakantievilla. Tijdens het ondergaan van de zon hebben we daar langs al die villa’s gelopen en konden we prachtige foto’s nemen van Dubai zelf.
Vervolgens hebben we ons tegen 12 uur gemeld op het vliegveld van Dubai. Na het inchecken en het achterlaten van de bagage (beide volledig geautomatiseerd, had ik nog nooit gezien, vond ik wel vet) vertrok onze vlucht om 3 uur richting Tokyo. Na 3 dagen Dubai (wat in mijn ogen precies lang genoeg is) begon onze reis pas echt. Na een best wel luxe vlucht van 9,5 uur zijn we veilig geland op Tokyo Narita Airport. Wat er daarna allemaal is gebeurd zal ik jullie binnenkort vertellen.

Ik was trouwens vergeten te vertellen dat als je linksonderin deze webpagina je emailadres invult je automatisch een berichtje krijgt als ik weer een nieuwe reisverslag upload. Handige tip hè?